Openbaring: De Tweede Opstanding

Openbaring: Rechtvaardiging door Geloof

Tweede Opstanding

 De structuur van Openbaring is parallel.

In de eerste verzen zagen we hoe van vers 1 tot 3 over Satan wordt gesproken in verband met de 1000 jaar en daarna in verband met de heiligen.

Beide stukken beginnen met de start van het milennium. 

Nu krijgen we eenzelfde soort iets in verband met de gebeurtenissen na de tweede opstanding. Twee perspectieven worden gegeven. Eerst vanuit Satans perspectief en dan vanuit die troon.

Het eerste stuk:

Openbaring 20:7 En wanneer die duizend jaar tot een einde gekomen zijn, zal de satan uit zijn gevangenis worden losgelaten.

8. En hij zal uitgaan om de volken te misleiden die zich in de vier hoeken van de aarde bevinden, Gog en Magog, om hen te verzamelen voor de oorlog. En hun aantal is als het zand van de zee.

9. En zij kwamen op over de breedte van de aarde, en omsingelden de legerplaats van de heiligen en de geliefde stad. Maar er daalde vuur van God neer uit de hemel en dat verslond hen.

10. En de duivel, die hen misleidde, werd in de poel van vuur en zwavel geworpen, waar ook het beest en de valse profeet reeds zijn. En zij zullen dag en nacht gepijnigd worden in alle eeuwigheid.

Satan wordt losgelaten. Dan zal hij de volken weer misleiden. De aanname hierbij is dat er weer mensen zijn opgestaan. Eerst hadden wij de eerste opstanding vóór die duizend jaar en nu hebben wij de tweede opstanding na het oordeel is geweest en aan de heiligen is gegeven.

Satan verzamelt hen weer voor de oorlog en omsingeld die geliefde stad Jeruzalem. In Openbaring 21 zien we dat deze Jeruzalem is neergedaald uit de hemel. Hiermee kan aangenomen worden dat Gods volk en het nieuwe Jeruzalem (HET NIEUWE) op aarde zijn gekomen. Nu worden deze omsingeld.

Maar er daalde vuur uit de hemel dat hen verslond. Satan werd in de poel van vuur gegooid waar het best en de valse profeet ook al waren.

Het tweede stuk is hieraan parallel als wij de structuur volgen van de eerdere verzen:

Openbaring 20:11 En ik zag een grote witte troon, en Hem Die daarop zat. Voor Zijn aangezicht vluchtten de aarde en de hemel weg, zodat er geen plaats meer voor hen te vinden was.

12. En ik zag de doden, klein en groot, voor God staan. En de boeken werden geopend en nog een ander boek werd geopend, namelijk het boek des levens. En de doden werden geoordeeld overeenkomstig wat in de boeken geschreven stond, overeenkomstig hun werken.

13. En de zee gaf de doden die in haar waren. Ook de dood en het rijk van de dood gaven de doden die in hen waren, en zij werden geoordeeld, ieder overeenkomstig zijn werken.

14. En de dood en het rijk van de dood werden in de poel van vuur geworpen. Dit is de tweede dood.

15. En als iemand niet bleek ingeschreven te zijn in het boek des levens, werd hij in de poel van vuur geworpen.

Waarom was Jeruzalem op aarde? Nu zou het oude weggedaan worden om alles nieuw te maken. Er zou een nieuwe aarde en hemel komen waar Gods volk op zou wonen.

De doden stonden op in de tweede opstanding. Zoals we zagen werd de stad omsingeld door de verleiding van Satan, maar dan worden de boeken geopend en werden ze geoordeeld naar hun werken.

Dan kwam die vuur uit de hemel, of in een andere meer symbolische omschrijving; ze werden in de poel van vuur geworpen. Zij stonden niet in het boek des levens.

Het is goed mogelijk dat deze 'doden' zelf met hun werken die in dat boek geschreven staan getroffen worden. Daarmee bedoelen we dat ze dan voor hun ogen te zien krijgen waar ze de fout zijn ingegaan en dan zullen ze die zondes herinneren en elke keer dat zie die kans hebben verworpen om Christus aan te nemen.

Paulus:

Filippenzen 2:9 Daarom heeft God Hem ook bovenmate verhoogd en heeft Hem een Naam geschonken boven alle naam,

10. opdat in de Naam van Jezus zich zou buigen elke knie van hen die in de hemel, en die op de aarde, en die onder de aarde zijn,

11. en elke tong zou belijden dat Jezus Christus de Heere is, tot heerlijkheid van God de Vader.

Er wordt een erkenning gedaan tegenover Jezus. 

Wat een verschil zal er dan zijn met die mensen van de eerste opstanding en die van de tweede! 

De een in glorie, de ander in het stof.

De een met een nieuw lichaam, de ander met dat zondige lichaam.

En hoe erg zullen deze mensen van de tweede opstanding wensen dat ze die kansen die ze kregen wel aangenomen hadden! 

Hoe graag wensen die uitstellers nu dat ze nog wat meer tijd kregen!

Maar ze zouden zich niet meer oprecht bekeren. Zij leefden in zonden en zij zullen vallen in zonde. Ze zijn bedroefd, maar het zou geen bekering teweeg brengen.

Johannes 5:25 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: De tijd komt en is nu dat de doden de stem van de Zoon van God zullen horen, en dat wie hem horen, zullen leven.

26. Want zoals de Vader het leven heeft in Zichzelf, zo heeft Hij ook de Zoon gegeven het leven te hebben in Zichzelf;

27. en Hij heeft Hem ook macht gegeven om oordeel te vellen, omdat Hij de Zoon des mensen is.

28. Verwonder u daar niet over, want de tijd komt waarin allen die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen,

29. en zij zullen eruitgaan: zij die het goede gedaan hebben, tot de opstanding ten leven, maar zij die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding ter verdoemenis.

2 Korinthe 7:9 Nu verblijd ik mij, niet omdat u bedroefd bent geweest, maar omdat u bedroefd bent geweest tot bekering. Want u bent bedroefd geweest overeenkomstig de wil van God, zodat u in geen enkel opzicht door ons schade hebt geleden.

10. Want de droefheid die overeenkomstig de wil van God is, brengt een onberouwelijke bekering tot zaligheid teweeg, maar de droefheid van de wereld brengt de dood teweeg.