Openbaring: Die Leeft in alle Eeuwigheid

Openbaring: Rechtvaardiging door Geloof

Die Leeft in alle Eeuwigheid

 Openbaring 4:8 En de vier dieren hadden elk voor zich zes vleugels rondom, en vanbinnen waren die vol ogen. Ze hadden geen rust en zeiden dag en nacht: Heilig, heilig, heilig is de Heere God, de Almachtige, Die was, Die is, en Die komt!

9. En telkens wanneer de dieren heerlijkheid, eer en dank brachten aan Hem Die op de troon zat en Die leeft in alle eeuwigheid,

10. wierpen de vierentwintig ouderlingen zich neer voor Hem Die op de troon zat, aanbaden Hem Die leeft in alle eeuwigheid, en wierpen hun kronen neer vóór de troon en zeiden:

11. U bent het waard, Heere, te ontvangen de heerlijkheid, de eer en de kracht, want U hebt alle dingen geschapen, en door Uw wil bestaan zij en zijn zij geschapen.

Dit is hoe God wordt geprezen in Zijn tempel. 

Hij ontvangt alle eer en kracht en wordt als de Eeuwige Almachtige omschreven.

Eenzelfde soort eerbetoon in dezelfde soort woorden vinden we alleen in Daniël terug.

Nebukadnezar, de koning van Babylonië, had in Daniël 4 een droom. 

Daniël vertelde de uitleg van de droom:

Daniël 4:19 Toen stond Daniël – zijn naam is Beltsazar – een ogenblik verbijsterd. Zijn gedachten verschrikten hem. De koning antwoordde en zei: Beltsazar, laten de droom en de uitleg ervan u niet verschrikken. Beltsazar antwoordde en zei: Mijn heer, moge de droom overkomen wie u haten en de uitleg ervan uw tegenstanders.

20. De boom die u gezien hebt – hij was groot en sterk geworden, zijn hoogte reikte tot aan de hemel en hij was te zien over heel de aarde,

21. zijn loof was prachtig en zijn vruchten talrijk, er zat voedsel aan voor allen, de dieren van het veld verbleven eronder en de vogels in de lucht nestelden in zijn takken –

22. dat bent u, o koning, u die groot en sterk bent geworden. Want uw grootheid is zo toegenomen dat zij reikt tot de hemel, en uw heerschappij reikt tot het einde van de aarde.

23. Dat nu de koning een wachter, namelijk een heilige, heeft zien neerdalen uit de hemel, die zei: Houw deze boom om, vernietig hem, maar laat de stam met zijn wortels in de aarde, en wel in een ijzeren en bronzen band, in het jonge gras van het veld; laat hem bevochtigd worden door de dauw van de hemel en laat zijn deel met de dieren van het veld zijn, totdat er zeven tijden over hem voorbij zijn gegaan –

24. dit is de uitleg ervan, o koning, en het is een besluit van de Allerhoogste dat mijn heer de koning overkomt:

25. Men zal u namelijk uit de mensenwereld verstoten, en u zult uw verblijf hebben bij de dieren van het veld. Men zal u gras te eten geven, zoals aan runderen, en u zult bevochtigd worden door de dauw van de hemel. Zeven tijden zullen over u voorbijgaan, totdat u erkent dat de Allerhoogste Heerser is over het koningschap van de mensen en dat geeft aan wie Hij wil.

26. Dat er ook gezegd is dat men de stam met de wortels van de boom moest laten staan – uw koningschap zal bestendig zijn nadat u erkend zult hebben dat de God van de hemel de Heerser is.

27. Daarom, o koning, laat mijn raad u welgevallig zijn: breek met uw zonden door gerechtigheid te betrachten en met uw ongerechtigheden door genade te bewijzen aan de ellendigen. Misschien zal er dan verlenging van uw voorspoed zijn.

Nebukadnezar, vanuit werelds perspectief, had alle reden om trots te zijn. Hij had een machtig koninkrijk waarover hij heerste en niets leek hem te kunnen weerstaan. 

Hij was dat gouden hoofd van Daniël 2 en het was moeilijk voor hem te beseffen dat ook zijn koninkrijk moest vallen.

Na deze droom liet hij zichzelf toch weer in trots vallen:

Daniël 4:29 Na verloop van twaalf maanden was hij aan het wandelen op het dak van het koninklijk paleis van Babel.

30. De koning nam het woord en zei: Is dit niet het grote Babel, dat ik als een huis voor het koninkrijk gebouwd heb, door mijn sterke macht en ter ere van mijn majesteit?

31. Dit woord was nog in de mond van de koning of er klonk een stem vanuit de hemel: U, koning Nebukadnezar, wordt aangezegd: Het koningschap is van u weggegaan!

32. Men zal u uit de mensenwereld verstoten en u zult uw verblijf hebben bij de dieren van het veld. Men zal u gras te eten geven zoals aan de runderen, en er zullen zeven tijden over u voorbijgaan, totdat u erkent dat de Allerhoogste Heerser is over het koningschap van de mensen en dat geeft aan wie Hij wil.

33. Op hetzelfde ogenblik werd dat woord over Nebukadnezar voltrokken. Hij werd uit de mensenwereld verstoten, hij at gras zoals runderen, en zijn lichaam werd bevochtigd door de dauw van de hemel, totdat zijn haar zo lang werd als de veren van arenden en zijn nagels als die van vogels.

Maar na deze vernedering vinden wij een van de meest bijzondere bekeringen in de hele Bijbel. Zelden zien wij zo'n grote man van de wereld in een oprechte bekering. 

Maar hier ging dan ook een grote vernedering vooraf. Dit is wat er gebeurde:

Daniël 4:34 Na verloop van die dagen sloeg ík, Nebukadnezar, mijn ogen op naar de hemel, want mijn verstand kwam in mij terug, en ik loofde de Allerhoogste en prees en verheerlijkte Hem Die eeuwig leeft.

Zijn heerschappij is immers een eeuwige heerschappij,

en Zijn Koninkrijk is van generatie op generatie.

35. Al de bewoners van de aarde worden als niets geacht.

Hij doet naar Zijn wil met de legermacht in de hemel

en de bewoners van de aarde.

Er is niemand die Zijn hand kan wegslaan

of tegen Hem kan zeggen: Wat doet U?

36. Op datzelfde tijdstip kwam mijn verstand weer in mij terug. Ook kwamen, tot eer van mijn koninkrijk, mijn majesteit en mijn waardigheid weer op mij terug. Mijn raadslieden en machthebbers maakten hun opwachting bij mij. Ik ben in mijn koningschap hersteld. Mij werd zelfs uitzonderlijke grootheid verleend.

37. Ik, Nebukadnezar, prijs, roem en verheerlijk nu de Hemelkoning, omdat al Zijn daden waarheid zijn en Zijn paden gerechtigheid: Hij is in staat te vernederen wie in hoogmoed hun weg gaan.

Hier vinden wij dezelfde soort eerbetoon als de vier dieren en de ouderlingen geven in de hemel. 

Op aarde vindt het hier een weerklank in Nebukadnezar, de grote koning van Babylonië. Hij erkende God en was vernederd. En ook na zijn verheffing prijst Nebukadnezar nog deze Hemelkoning wie koningen afzet en aanzet. 

Dit is over welke troon wij het hebben.