Openbaring: Pergamus als Kandelaar

 

 Openbaring: Rechtvaardiging door Geloof

Pergamus als Kandelaar

[Het is aangeraden om de vorige blogs over Pergamus te lezen]

Satan had gefaald in Smyrna om de kerk uit te roeien met verdrukking. Het bloed van de martelaren bleek het zaad van de kerk te zijn en het was in deze verdrukking dat de kerk triomfeerde.

Maar in Pergamus besloot Satan iets anders te werk te gaan.

Sinds hij de strijd tegen Christus duidelijk verloren had bij het kruis dat elke laster van Gods Naam weghaalt, heeft hij maar één doel gehad; zoveel mogelijk mensen met zich mee laten vallen.

Hij mocht de grote strijd al wel verloren hebben en hij wist dat hij weinig tijd had, maar hij kon nog het gevecht winnen bij mensen. Sommigen vielen in verdrukking, maar in Pergamus had hij meer succes door de kerk ertoe aan te zetten om compromis te sluiten.

Satan zelf had sterk gewicht bij Pergamus en zijn invloed werd gevoeld in de kerk. Velen werden ertoe aangezet om de weg van Bileam te volgen. Zij waren profeten en leraren van invloed die een goede reputatie hadden. Maar zij beweerden dat het verbinden van het christendom met heidense praktijken niet zulke grote gevolgen zou hebben. In hun hartstocht voor rijkdom, gemak en eer leerden zij dit velen mensen doen en zo was er een grote groep die de leer van de Nikolaïeten aanhielden. Zij hadden geen problemen meer om de goden eer te bewijzen. Zij aanbeden de doden. Zo keerden zij zich af van God af en hoereerde ze op geestelijke manier.

Zij die dit niet deden, waren toch geneigd dit te tolereren. En hoewel ze standvastig de Naam van Jezus, de ware God, vasthielden, waren hun werken niet compleet voor God.

Zo triomfeerde Satan en leek het licht uitgeblust te zijn dat zoveel mensen had kunnen bereiken.

Maar toch had God altijd een overblijfsel. En Jezus zelf bleef niet inactief. Hij nam het zwaard van Zijn woord op dat een duidelijke scheiding zou brengen tussen goed en kwaad en vocht. 

Zij die de stem van de Bijbel en de Heilige Geest hoorden, zouden bekeren. Maar velen zouden zich vasthouden aan hun afval en het zwaard moeten tegemoetzien wanneer het te laat zou zijn.

De mensen naar wie God spreekt in de brief naar Pergamus waren een licht door hun standvastigheid, maar hun tolerantie van compromis bracht hen in een gevaarlijke positie om van licht duisternis te maken.

Als dit door zou gaan, dan zou het zuivere water van Gods woord vergiftigd raken door de autoriteit en leer van mensen. 

Maar God sprak een duidelijke wee uit over deze praktijken:

Jesaja 5:20 Wee hun die het kwade goed noemen

en het goede kwaad;

die duisternis voorstellen als licht,

en licht als duisternis;

die bitter voorstellen als zoet

en zoet als bitter.

Als Pergamus weer een helder licht wilde zijn, dan moest het zich bekeren van hun compromis en de goede strijd van het geloof aangaan waar er geen verbinding bestaat tussen Christus en Satan. 

Ondanks Satans troon moesten zij zelfs in de dingen waar ze geneigd waren tolerant te zijn, absoluut niet tolerant zijn. 
Het Christendom werd vervuild en Satan triomfeerde op een gebied waar hij nooit had kunnen winnen door verdrukking alleen.

Maar toch zou de heldere boodschap van Gods woord, die vlijmscherpe zwaard, doorgaan zonder dat iemand er wat tegen zou kunnen doen.

De kerk mocht geen vruchten voortbrengen, duisternis mocht als licht voorgesteld worden, naar het woord werd misschien zelden oprecht geluisterd en Pergamus mocht in duister omhuld zijn, maar zelfs dan zou de zachte stem van de Geest blijven.

Habakuk 3:17 Al zal de vijgenboom niet in bloei staan

en er geen vrucht aan de wijnstok zijn,

al zal de opbrengst van de olijfboom tegenvallen

en zullen de velden geen voedsel voortbrengen,

al zal het kleinvee uit de kooi verdwenen zijn

en er geen rund in de stallen over zijn –

18. ik zal dan toch in de HEERE van vreugde opspringen,

mij verheugen in de God van mijn heil.